Dzieci

Nie jesteśmy już dziećmi

Bo zbyt długo patrzyliśmy w ciemność

Gdy spojrzysz w nasze oczy

To zobaczysz dusze poorane smutkiem

Byliśmy po drugiej stronie

Tam ciemność patrzyła w nas

Próbując zgasić ostatni promień światła

Przykryć nas grubą warstwą zapomnienia

Teraz stoimy gdzieś po środku zastanawiając się

Czy jeszcze nurkujemy, czy już się topimy

Ale wzrok zawsze skierowany mamy ku Słońcu

Ze współczuciem patrzymy na tych

Którym się nie udało

Ich dusza ubrała inne ciało

Lub znowu zwiększyli dawki…